Tulamben, Bali‘de en popüler dalış noktalarından birisi. Adanın kuzeyinde yer alan Amed kasabası yakınlarındaki Tulamben’de bulunan ABD Batık Gemisi (The US Liberty Wreck), dünyanın en kolay dalınan batık gemilerinden. II. Dünya Savaşı sırasında, Avustralya’dan Filipinlere, kauçuk ve demiryolu malzemesi taşıyan gemi, Japon denizaltısı torpidolarıyla batırılmış. Batık gemi kıyının sadece 30 metre kadar açıklarında bulunuyor.
Başlangıç seviye dalışçılar için Tulamben, dünyanın en güzel ve kolay batık gemi dalışı yapılacak yeri. Dalış kursu almadan fun diving yapacaklar ve deniz altı fotoğrafçıları için de şahane bir yer. Batığın en sığ yeri ise deniz yüzeyinde sadece 3 metre derinde bulunuyor. Bu derinlik, şnorkelle dalış severler için mükemmel bir eğlencenin davetiyesi sayılabilir.
Tulamben, Bali
Deniz altında 120 metre boyunca uzanan batık çevresinde hem sert (stony corals) hem de yumuşak (soft corals) mercanlar ile kaplı durumda bulunuyor. Batık çevresindeki deniz altı yaşamı ise inanılmaz derecede zengin.
Diğer dalış okullarından gelen onlarca dalgıç ile birlikte dalış kıyafetlerimizi giyindikten sonra kıyıdan daldık. Daha henüz paletlerimizi takıp dalmaya başlamıştık ki sağ yanımızda binlerce akya sürüsü (jackfish) bizi izliyordu. Yüzeye yakın olduğumuzdan güneşin gümüş renkli bu balıklardaki yansıması inanılmaz bir manzara oluşturuyordu.
Balıklar o kadar arkadaş canlısı ki uzanıp dokunabiliyorsunuz, bizimle birlikte yüzüyorlardı. Gemi enkazı binlerce deniz altı canlısına ev sahipliği yapıyordu. Mürenler, parrotfish, stonefish, lionfish, scorpion leaf gibi milyonlarca balık her yanda. Bu batık alanında 400’den fazla çeşit canlı türü bulunuyor.
Bali’nin Canggu Kasabasında kaldığım hostelde tanıştığım, İran asıllı Hollandalı yol arkadaşım Farid kulağındaki basıncı eşitleme sorunu yaşadığından sıklıkla yüzeye yakın geri dönüp tekrar tekrar denediğinden grubun gerisinde kaldığımız gibi grubu da yavaşlatıyorduk. Sonrasında eşitleme sorununu çözmeden dalmaya devam etti.
Havuz ve ilk dalışıma göre bu defa herhangi bir denge sorunu olmadan dalıyordum, ancak sürekli dalış yerine sıklıkla Farid’i beklediğimden ve gözlerimle onu takip etmek gerektiğimden bir defasında deniz tabandaki mercanlara yakınlığımı fark etmediğimden, dizimden birkaç çizik aldım.
38 dakikalık ilk dalış sonrasında kıyıya dönüp 1 saate yakın mola verdik. Çay, karpuz ve su ile sıvı takviyesi yapıp dalışa geri döndük. Bu defaki tamamen keyif dalışıydı. Batık geminin enkazının içerisinden geçtiğimizde deniz altı hayatının renkliliği büyüleyiciydi.
18 metrede gerçekleştirdiğimiz bu dalış 35 dakika sürdü, ancak deniz altındaki o keyifli zamanın hızlı akmasından dolayı sanki 15 dakikadır dalıyormuşum gibi hissettim. Çok keyifli bir dalış sonrası okula geri dönmek üzere yola çıktık.
Okulumuza geri dönerken yol üstündeki bir tapınakta cenaze seremonisi vardı. Başlarının üzerindeki kavanozlarda onlarca ölünün iskeletlerini taşıyorlardı. Eğer ölen biri kasabada normal bir vatandaş ise cesedini gömüp bekletiyorlar. Belli bir sayıya ulaşınca toplu olarak cenaze merasimi yapılıyor. Hepsine mezardan çıkarıp yakıyorlar ve küllerini denize döküyorlar.
Öğlen yemeğimizi aldıktan sonra final sınavına girdik. Sınav kağıtlarımızı teslim edip satranç oynadık ve bu defa da Farid kazandı. Kimin daha iyi olduğunu belki de sonraki satranç oyunumuz belirleyecek.
Akşam yemeği için bir restoranda otururken dalış hocamız Sidharta elinde sınav kağıtlarıyla gelip yanlış cevapladığımız soruların doğru cevaplarını bize tekrar sordu ve yanlışlarımızı öğrenmemizi sağladı. PADI dalış kartını almamız için formları doldurup zarfı postaya verdik. Geçici dalış kartıyla diğer dalışlarımızı yapabileceğiz.
Dalış okulunda tanıştığımız Belçikalı kurs arkadaşımız Niko ve Eyfi kaldığımız Pacha Bar’a geldi. Sohbetler, barda çalışanlarla birlikte şarkılar söyleyip eğlenerek gece yarısı yaptık. Barda fazla müşteri olmadığından bar çalışanlarına da fazla iş çıkmıyor. Hemen hepsi gitar çalıp şarkı söyleyebiliyor. Her akşam bizlerden daha çok eğlenip böyle müşterilerle geçiriyorlar, yüzlerinde kocaman samimi bir gülümsemeyle.
Day 354: Endonezya:12 Amed, Bali, 24 Temmuz 2011
En çok kıskandığım yönünüz dalıyor olmanız. Keşke ben de bir kez olsun cesaret edebilsem ve bu olağanüstü güzelliklere şahit olabilsem. Her deniz veya okyanus keşfedilmeyi bekleyen birer hazine. Fotoğraf ve videolar büyüleyici. Hele o 2:50 deki minik deniz atı..Yerim ben onu! 🙂
Bence ilk fırsatta dalış sertifakanı alıp dalmalısın. Korkulacak bir şey yok, ben yüzme dahi bilmiyordum ilk daldığımda. Okyanusun altı bambaşka bir dünya ve keşfedilmeyi bekliyor.
Tartışmasız en ilgincime giden balık Dactyloptelus Volitans’tır. Üniversite yıllarımda o balıkla ilgili giysi tasarımları bile yapmıştım, o derece büyülemişti beni. Gün gelir Scubalanıp da dalarsam herhalde gözüm açık gitmem cennete. Nasıl bir dünyadır o okyanus dünyası.. Derinlere indikçe zaman dururmuş edindiğim bilgilere göre. Araştırılması gereken bambaşka bir dünya sularaltı.
Video eşsiz güzelliklerle doluymuş. Nasıl da ince detaylar, zamansız renkler, harika nüanslarla dolu diye şaşıp kalıyor insan, büyüleniyor. Kilometrelerce uzaklıktaki bu güzellikleri gözlerimizin önüne serdiğiniz için müteşekkiriz efendim.