Güney Asya’da Yolda Olmak

Güney Asya’da yolda olmak gerçekten yolda olmaktır. Güney Asya’da yolda olmak sadece bir taşıma aracıyla yolları aşmak değil yolları yaşamaktır, ilginç bir deneyimdir. Deneyimi ilginç kılan hem taşıma araçlarının özellikleri hem de toplu taşıma olayına olan bakışlarıdır.

Laos’da altmışlı yıllardan kalma, pencereleri olmayan, traktör gürültüsünde çalışan otobüslerle 200-300 kmlik yolları aşmak 15 saatleri bulabiliyor. VIP olarak alınan biletle yapacağınız aracın bizim eski belediye otobüslerinden farklı olmadığını görünce şaşırmamak gerekir. Bu yolculuklarda araçların arıza veya lastik patlamasıyla yolda kalması ise sürpriz değildir.

Bozuk ve virajlı yollar nedeniyle planlanan yolculuk süresi tahmin edilenden çok daha uzun sürebiliyor. Bu uzun yolculuk süresince otobüs yol üzerine kurulmuş birçok küçük pazarda durur ve herkes atıştırmalık bir şeyler alır. Yine bir molada herkesin otobüsten bir anda inip yol kenarına çömeldiklerini görürsünüz, ihtiyaç molasıdır o.

Tayland, Malezya ve Singapur gibi gelişmiş ülkelerde gelişmiş bir toplu taşıma ağı varken, geri kalanında toplu taşıma daha çok turist taşımak anlamına geliyor.

Şehir içi ulaşımında kullanılan tuktuk (motosikletlerin çektiği karoserli araç) ve sürücülü motosiklet en sık kullanılan pratik ve hızlı toplu taşıma araçlarıdır. Çoğunlukla 1$ civarındaki bir parayla birçok yere kolaylıkla ulaşımınızı sağlar. Özellikle trafiğin yoğun olduğu saatlerde bu tür taşıma araçları bolca egzoz solumak anlamına geliyor. Kamboçya ve Endonezya’nın Bali Adası gibi yerlerde her köşe bu motosiklet sürücüleri tarafından tutulmuştur. Sokakta yürüdüğünüzde bu sürücüler transport transport diye size seslenir.

Malezya ve Tayland gibi yoğun turist ziyareti alan ülkelerde ise VIP olarak adlandırılan, içerisinde LCD TV’si ve tuvaleti olan otobüslerle uzun yollar konforlu olarak aşılabilmektedir. Tropikal iklime sahip bu ülkelerde, en yüksek seviyede çalıştırılan klimaları olan bu otobüslerin içleri, bildiğimiz tipik bir dondurucudan farklı değildir. Bunu aklında tutmak gerekiyor, kendinizi şortlu, askılı tişörtlü kış mevsiminde hayal edin, öyle bir şey. Bu otobüslerin bazılarında polar battaniye servis edilir. Böylesi yolculuklarda, giyilebilecek uzun kollu bir şeyler yoksa sarong türü şeyler kullanmak oldukça pratik olabilir.

Bangkok, Jakarta, Singapur, Manila ve Kuala Lumpur gibi devasa nüfusa sahip başkentlerde gelişmiş bir metro ağı bulunuyor. Manila ve Kuala Lumpur’da sadece kadınlara ayrılmış vagonlar vardır. Kuala Lumpur’daki dinsel nedenlerle haremlik selamlık olarak ayrılmışken, Manila’daki ise güvenlik için yapılır. Bangkok ve Singapur Metrosu ise oldukça lükstür. Herkesi başı öne eğik seyahat eder, çünkü ellerinde akıllı telefonlar vardır. Singapur gibi yerlerde bu başı önde olma durumu metro çıkışı da devam eder; ellerinde akıllı telefonlarıyla, özürlüler için yapılmış, kabarık hazırlanmış işaretli yolu takip edip, önüne bakmadan yürümek gibi yetenekler bile geliştirmişler.

Endonezya’da ise uzun yol için otobüse binmek hayati bir risk almakla eşdeğer anlamına geliyor. Hem yol hem trafik, hem de araç şartları düşükken, hayret verici bir şekilde o yolda akıp giden aracın rallide olduğunu hissedersiniz. Bir PC oyunun içerisindesinizdir, karşıdan gelen araçla kafa kafaya girmeyi beklerken ilginç bir iletişim frekansı oluşturmuş sürücüler son saniyelerde anlaşıp birbirine yol verirler.

Hani o son saniyede ne olur? diye tahmin sorsak çoğunuzun cevabı ölücez olur, evet ciddiyim, abartmıyorum. O sıcaklarda dirseğinizin bile otobüsten dışarı sarkmasından ürkersiniz, öyle bir şey işte. Uyumak mı? Uykunuz varsa da kaçar zaten, Hele yanınızda birlikte yolculuk ettiğiniz arkadaşınız varsa yol boyunca şoförünüzün aldığı riskleri ölçmek ve konuşmakla geçer tüm yolculuk.

Endonezya’da yolların tümü yerleşim yerlerinin içerisinden geçer, diğer bir bakış açısıyla tüm yerleşim yerleri yollar boyunca dizilir. İstanbul’dan aracınızla yola çıkıp Ankara’ya kadar olan tüm yolların tipik bir şehir içi trafiğine sahip olduğunu düşünün, üzerine bu yola tabi binlerce motosiklet sürücüsünü serpiştirmeyi unutmayın. Tabi evlerin önünden geçiyor olacağınızdan, bu yolu kullanan yayaları, inekleri, tavukları unutmamak gerek. O nedenle böylesi yerlerde birkaç saatlik yolları, saatlerle değil de günle aşılıyor.

Dünyanın bu coğrafyasında saat kavramı bildiğimiz saat gibi işlemiyor olmalı ki kimse verilen hareket saatine uymaz. Biletinizin üzerinde sabah 8 yazıyor olabilir, ancak aslında saat 10 anlamına geliyor olabilir. Feribotunuzun biletinde sabah 09 yazıyordur ama feribotunuzun öğleden sonra ancak 3’te gidebildiğine şahit olabilirsiniz. Buna güvenerek zamanlama planı yaptıysanız, hele de bağlantılı uçuşunuz varsa yandığınızın resmidir. O yüzden Asya’da yolda olmak uçağınızı kaçıracağınız anlamına gelmesini istemiyorsanız, uçuş tarihinizden 1 gün önce orada olmakta fayda vardır.

Çok da kafaya takmamak gerekiyor, trafik çoğu yerde size deli akıyor gibi gelse de yaşam yavaştır burada, keyfini çıkarın.

Güvenli yolculuklar.