Rotamı Nasıl Belirliyorum?

Bu blog yazısı 2009 ile 2012 arasında süren 685 günlük Okyanusya ve Güney Doğu Asya seyahatimin rotası üzerine olan düşüncelerimin yansıması. Bu 2 yıllık gezimde net bir rota planım yoktu. Gezimden haberi olup yolu bu tarafa düşen arkadaşlar buluşmak için bana hep rotamı soruyorlar, verdiğim cevabım bilmiyorum oluyor, hakikaten bilmiyorum! Rüzgâr beni nereye atarsa oradayım.

Yeni Zelanda’dan ayrılan bir Japon arkadaşım memleketine dönmeden önce Fiji’ye gideceğini söyleyince oturup Fiji’yi araştırmaya başlamıştım. Yeni Zelanda’dan ayrılmaya karar verdikten birkaç hafta sonra Fiji’deki bir tropikal adadaydım. İki defa deprem geçiren Yeni Zelanda’nın Christchurch şehrinde; birbirimizi görmeden altlı üstlü ranzalarımızda karanlıkta sohbet ettiğim bir İngiliz gezginin tavsiyesi ile, Avustralya sonrası Endonezya’daydım.

Rotamı Nasıl Belirliyorum

Borneo’da iken Tayland’a gidecektim, ancak ülkeyi seller basınca kendimi muhteşem güzelliklerle dolu Filipinler’de buldum. Kuzey Laos’u gezdikten sonra Güney Laos’a gitmeyi ve oradan Kamboçya’ya geçmeyi düşünmüştüm. Türkiye’den arkadaşlarımın Tayland’a gelmesiyle, kendimi Bangkok’ta buldum.

Vietnam’a gitmek için yanıp tutuşurken, vize işlerini halletme fırsatı maliyetleri yüzünden yüzümü Myanmar’a çevirmiştim. Daha birkaç gün önce Myanmar vizesi için gittiğimde; elçiliğin o gün tatilde olmasından dolayı Myanmar planım askıya alındı ve bundan birkaç gün sonrasında, yani bu yazıyı yazarken şu an Bangkok-Malezya trenindeyim.

Oysa diğer yandan beni Japonya’ya davet eden arkadaşım yüzünden, az önce Bangkok-Tokyo biletlerini inceliyordum. Diğer yandan süresi biten pasaportumu yenilemek için Filipinler’de de başarısız olunca Singapur’a geçmek zorunda kalmıştım.

Şimdiye kadar rotası gitmeden önce net olan tek ülke Avustralya ve Bali oldu. Yeni Zelanda’dan ayrılmadan Avustralya vizesini almıştım. Vize almak için ülkeye giriş ve çıkış için uçak bileti göstermeniz şart olduğundan Avustralya’ya giriş tarihim ve dolayısı ile de oradan da Bali’ye geçiş tarihim netti. Bunun dışında bazı ülkelerin vizelerini yolda almış olmama rağmen o ülkelere gidiş ve oradan ayrılış tarihlerim hiçbir zaman net değildi.

Özellikle böyle gezeyim, yönümü yolumu bilmeden gezeyim çabasında değilim. Hep dediğim gibi bu bir sonuç. Aslında böyle rotayı bilmeden gezmek çoğunlukla da son dakika yolculuklar nedeniyle seyahat maliyetlerini artırıyor.

Ancak bence kesin olan şu ki, rotasız ve nerede uyuyacağını bilmeden seyahat etmek, özgürlüğün en yalın ve derin hali. Bu biraz dikkat edilmesi gereken bir çizgi, aksi halde nesnel dünya ile bağları koparıp, hippileşmeye doğru giden bir sürecin de başında olmak anlamına geliyor.

Şimdiye kadar tamamladığım rota:

İstanbul> Tayland> Yeni Zelanda> Fiji> Avustralya> Tazmanya> Avustralya> Bali> Java> Sumatra> Malezya> Singapur > Borneo> Filipinler> Singapur> Malezya> Tayland> Laos> Tayland> Kamboçya>Tayland>

Eğer uzun süre yollarda olmaya devam edersem şunu yapabilirim sanırım:

Vietnam> Tayland> Myanmar> Tayland> Nepal> Tibet> Nepal> Hindistan> Sri Lanka> Hong Kong> Filipinler> Tayvan> Çin> Güney Kore> Kuzey Kore> Japonya> Çin> Moğolistan> Rusya> Finlandiya> İsveç> Norveç> Estonya> Letonya> Litvanya> Polonya> Slovakya> Belarus> Ukrayna> Moldovya> Romanya> Bulgaristan ve İstanbul

Geçen ay ilk defa bilgisayarı önüme alıp takvimi açıp plan yapmaya çalışmıştım. Tayland, Myanmar, Vietnam’ı kapsayan bir rota planı yapmıştım.

Daha 15 gün önce “Bu plana uysam iyi olur” diye düşünürken, tam da bu yazıyı hazırlarken, Tayland-Malezya sınırına yakın Tayland’ın Hat Yai şehrinde götüren bir trendeyim! Sonrasını ise Langkawi’mi, Ipoh mu, Georgetown mu yoksa Kuala Lumpur mu?…

Yine bilmiyorum. Bildiğim bir şey var Singapur’a gidiyorum ancak ne zaman varırım oraya, ne kadar kalırım, sonrasında nereye geçerim… onu da bilmiyorum.

Day 613: Kamboçya:07, Sihanoukville. 6 Nisan 2012