Fiji Adaları: Kuata Adası

Sabah 6’ da uyanıp, küçük sırt çantamı hazırladım. Uyku tulumu ve büyük sırt çantamı köyde bırakacagim, iki şort ve üç t-shirt ve sandalet yeterli. Otobuse binip havalimanı karşısında inip, 10 dakika sonra gelen Awesome Advantures otobüsüne gectim. 20 dakikalık yolculuktan sonra yeni gezginlerle birlikte Port Denarau’daydık.

Port Denarau

Fiji ana adası Viti Levu’dan Fiji Adaları’na feribot seferleri Denarau Limanı’ndan yapılıyor. Sıraya girip, Fi’nin bana verdiği fişi, bonus saçlarıyla, belki de 150 kiloluk, gülümseyen yüzüyle Fijili resepsiyoniste verdim. Bilgisayarda gerekli kayıtları yaptıktan sonra biletimi alıp limanda bekleyen Awesome Adventures teknesine geçtim.

Tekne neredeyse tamamen dolu, dışarıda güneşin altında manzarayı izleyebileceğim bir yere oturdum, ancak dayanılmaz sıcaklıkta uzun süre dayanamayıp içerideki klimalı kabine geçtim. İlk ada olan South Sea Island’a gidecek yolcular için tekne durduğunda manzarayı kaçırmamak için tekrar yukarı çıktım. Doğrusu o güzelim manzara için güneşte altında beklemeye değerdi.

Tekneden bakınca South Sea Adası, etrafında beyaz halka olan yeşil bir bölge olarak görünüyor. Adadan gelen tekneler ada yolcularını aldıktan sonra teknemiz yine hareket etti. Sonraki ada Bounty Island, kalmayı istediğim ama fiyatlarının yüksek olması nedeniyle vazgeçtiğim ada, sonraki ada ise Beachcomber Adası.

Her iki ada da muhteşem görünüyordu. Beachcomber Adası’ndan sonra benim kalacağım Kuata Adasına kadar güzergahımız üzerinde başka ada yok. 2 saate yakın yolculuktan sonra Kuata adasının yakınında teknemiz durdu. Yeni misafirlerini almak için Kuata Adası’ndan gelen küçük tekneye geçtik.

Kuata Adası ve Kuata Natural Resort

Havalimanında olduğu gibi, adaya vardığımızda da yine bizi gitar eşliğinde Fiji şarkılarıyla “Bula!” diyerek selamladılar. Biz de daha yüksek sesle onları selamladık “Bula!”.

Biz kamelya’nın altında beklerken, resort görevlisi bir kız gelip bize Kuata Natural Resort, yemek saatleri ve aktiviteler hakkında bilgiler verdi. Kahvaltı 07.00-08.00 arasında, öğlen yemeği 12:00-13:00 arası, 14:30’da çay ve kahve servisi var ve yine akşam yemeği 19:00-20:00 arasında.

Musluklardan akan su içilebilirmiş ve elektrik sadece akşamları saat 18:00-22:00 arasında jeneratörle sağlanıyormuş. Vodafone sinyali ise bazen var bazen yok. Şehirden, medeniyetten uzak adı üstünde natürel bir ortam.

10 kişilik dormitory odasındaki tüm yataklarda cibinlik var. İsimlerimize göre bize yatak numarası verdiler ve yerleştik. Çantam küçük olduğundan havlumu almamıştım, resepsiyondan 5$’lık Pakistan yapımı bir havlu kiraladığım gibi kendimi plaja, bir kokonat ağacının altındaki gölgeye attım. Sırtımı ağaca dayayıp sonsuz gibi görünen maviliği, karşıdaki Waya Adası‘nı, kayalıkları, kokonat ve diğer ağaçları seyre daldım. Huzurun adı bu olsa gerek.

Deniz sıcacık, 24-28 derece arası, kıyıya yakın kısmı kristal berraklığında, ancak bolca deniz bitkileri, mercanlar ve deniz kabukluları nedeniyle denizde rahat rahat yürümek ve yüzmek zor, dalgalarla birlikte hareket halineler. Kumların üzerinde bolca küçük yengeç yuvalarından başlarını uzatıp etrafı izliyorlar, hava sıcak, su sıcak…

Öğlen yemeği gayet güzeldi, salata, pirinç pilavı, sebzeli tavuk ve yanında yine patates salatası gibi bir şeyler vardı ve yanında içebildiğin kadar taze karışık tropikal meyve suyu.

Muhteşem günbatımı

Yine karşımda büyüleyici güzellikte mavi ve kızıl karışımı bir gökyüzü var. Hava tamamen kararıncaya kadar gün batımını izledim, sonrasında akşam yemeği. Masada, Norveçli genç bir çift ve bir İsveçli ve İngiliz tatilciler var. Tanıştıklarımın çoğu İskandinav ve İngiliz’di. Sıcak iklime hasret oldukları besbelli, Yeni Zelanda sonrası benim de böylesi güneşe ve sıcağa ihtiyacım olduğum gibi.

Yaz ortası Yeni Zelanda’nın Güney Adası’nda seyahatte olduğumdan neredeyse yazı hiç anlamamıştım. Yaz olmasına rağmen, seyahatim sırasında (Aralık 18-Ocak 10), bolca yağmur ve soğuk görmüştüm.

İngiliz kızlardan birinin tüm vücudu Bed Bugs dan dolayi benek benek. Tıpkı ertesi sabah benim de vücudumun bazı yerlerinde göreceğim gibi. tahta kurularının ısırma anında hiçbir şey hissedilmiyor, ancak sonrasında ise durmadan kaşınıyor.

Uyumadan önce sinek koruyucu spreyle ellerime, ayaklarıma ve bacaklarıma sıkmıştım, yalnız diz yukarısı ve bel çevresi ile kol arkasını atlamışım. Sabah uyandığımda yeni kocaman kırmızı beneklerim olmuştu, kimin umurunda.

Day 271: Fiji:3, Kuata Natural Resort, 1 Nisan 2011 Cuma