Merak ediyorum finansmanı nasıl sağlıyorsun, sponsor mu buldun?
Bu soru blog iletişim sayfasından bana en sık sorulan soruydu. Tabi bu kadar uzun süre dünya seyahatinde olunca meraklı okurlarımızın aklına bu sorunun gelmesi normal.
Hayalleri olan okurlar, bunu gerçekleştirmek için en büyük engelin finansman olduğunu düşünüyor olsalar gerek ki, aradıkları cevabı bulmanın umuduyla bu soruyu soruyorlardı. Bir gezi planlarken ilk düşünülen şey doğal olarak finansmanının nasıl sağlanacağıdır. Oysaki cebinde yeteri kadar, hatta fazlasıyla parası olmasına rağmen hala bir şeyleri bekleyenler var. Aslında bana göre yola düşmenin birinci gereksinimi ;cesaret.
Hayalinizin peşinde koşacak cesaretiniz varsa, bunun önündeki engelleri de birer birer aşarsınız. Burada gereken tutku biraz, belki biraz da aşk!
Aşıksanız sizi durdurabilecek bir şey söyleyin bana?
Yeteri kadar cesaretiniz ve tutkunuz varsa yapılması gereken sadece yola düşmek. Bunlar size masal gibi gelmesin, tam da şu anda bunu yapan çok kişi var. Adım Adım Seyahat projesiyle yola çıkan ve şu an itibariyle Cetinje, Karadağ’da olan Güneş‘in hikayesini takip edin. Sorun bakalım 129 gündür ne kadar para harcamış?
Koray ise şu an Güney Amerika yollarında. “Bu blogu hazırlamamın nedeni hayallerimizin peşinden gitmenin hiç de bize anlatıldığı kadar zor olmadığını göstermek” diyen Koray’ın hikayesini yayınladığı yar bana bir yolculuk bloguna göz atın. Soralım bakalım yola çıktığında cebinde ne kadar parası varmış?
Dil mi sorun diye düşünüyorsunuz? İngilizce bilmeden nasıl gezebilirim, insanlarla anlaşabilirim diye mi endişeleniyorsunuz. Daha geçen ay bir gezi blogundan tanıştığımız ve beni Kamboçya‘nın Kep Kasabası‘nda yakalayan Tayfun abimize soralım bunu! Kendisi 50+ yaşlarında ve emekli. Yılın 6 ayını Asya‘da geçiriyor. Biletlerini 1 yıl öncesinden alıyor, belki inanmazsınız ama 20 TL’ye uçak bileti aldığını söyledi! Kendisi İngilizce bilmiyor ama Asya’nın altını üstüne getirdi.
Şimdi sıra geldi bana. Ben nereden buldum bu kadar çok parayı da 650+ gündür böyle orası senin, burası benim, dalış, trekkingler, aktiviteler, tekne turları filan… yapıyorum?
Şimdi buraya uzun bir hayat hikayemi yazım sonuca gelsem daha açıklayıcı olur ama ben kısa yoldan cevap vereyim. Çok çalıştım efendim çok! Öyle zengin çocuğu doğmadım ben, sağdan soldan bir destek de almadım hiç. Çalıştık, kazandık, biriktirdik ve şimdi de bunu dünyayı keşfetmek için kullanıyorum. Hem de son kuruşuna kadar.
14 yıl uluslararası bir ilaç firmasında çalıştım. Kendi evimi aldım, krizle birlikte şirketle yollar ayrılınca, iyi denebilecek bir tazminat aldım ve evimin kredi borcunu ödeyebildim. Yola çıkmadan da evimi, tüm eşyalarıyla olduğu gibi kiraya verdim. Dünya turumu işte az biraz birikmiş paramla ve aylık gelen ev kirasıyla sürdürüyorum.
Emin olun evi olan birçok arkadaşımız, hali hazırda rutin hayatlarında günlük olarak benim dünya turunda harcadığım daha fazla para harcıyor. Siz de harcıyorsunuz! İnanmıyorsanız günlük harcamalarınızı bir not edin bakalım?
Ben güzelim evimin balkonunda, elimde içkimle güzelim İzmir gece manzarası eşliğinde keyif yapabilecekken, bunun yerine çok düşük bir bütçe ile, bazen sizin sefillik diyebileceğiniz bir halde seyahat etmeyi ve yolda olmayı tercih ettim. Yolda öğreniyorum, kendimi ve dünyayı keşfediyorum ve bu her şeye değer.
Para önemli ama her şey para değil, aslolan cesaret, hayal etme ve bunun için heyecan duymak.
Gerisi gelir…
Benimkisi aşk! Size de tavsiye ederim.
Yatacak yer aramaz yiyecek düşünmez az biraz da eforu göze alırsanız dediğiniz gibi az bir para ile dünya geziliyor. Hele bir de kafanıza uygun yoldaşın var ise😎
Harika bir izmir gecesi. Sanki Bayraklı dan çekilmi? 17 yıl yaşadığım harika şehir.
Karşıyaka Mustafa Kemal Mah.
Karşıyaka, Izmir’in en keyifli ve kaliteli ilçelerinden biridir gerçekten. Harika bir yazı kaleme almışsınız. Son derece cesaret verici. Elinize sağlık. İyi gezmeler dileriz.
Emre Durmuş blogunda sizden bahsetmiş. Ben de sizin blogunuza girip sizinle iletisime geçmek istedim.
Merhaba Kemal Bey emre Durmuşu Youtube da bi kaç gün takip ettikten sonra bloguna göz attım ben ve eşime cesaret verdi bizde bir çift olarak sizler gibi Gezgin arkadaslarla tanışıp bilgi edinmek sizaferle vakit geçirerek acemiligimizi sizlerle atmak isteriz sizde uygun görürseniz bu sene ağustosta varimizi yogumuzu satıp bursadan yola çıkmayı düşünüyoruz bize zaman ayırdığınız için teşekkür ederiz
Bir projeye adım attıysanız ve bu proje büyük bir projeyse kesinlikle finansman bulmak gerekiyor.
MERHABA KEMAL BEY ŞUAN BEN DE SİZE BENZER YOLDAN FİNASMAN İÇİN ALT YAPI OLUŞTURUYORUM. SİZİN DEDİĞİNİZ GİBİ HAYALİNİZ VARSA HARCAMA YAPMAYIP BİRİKİM YAPIYORSUNUZ BİR ŞEYLERDEN FEDAKARLIK YAPIYORSUNUZ. TUTKULARIMIZ YOKSA NEDEN VARIZ Kİ?
Paylaşımlarınız ve deneyimleriniz için teşekkür ederim. Gezmeyi seven fakat daha önce hiç yurt dışına gitmemiş gezip görmemiş biri olarak 2016 ekim ayında Amsterdam planı dahilinde Brugge ve Rotterdam a gitme fırsatım oldu.Bu benim uzun zamandır hayalini kurduğum bir istekli.Bir gün iş yerinde öğlen arası molasında elime bir harita aldım ve ben bu sene buraya gidicem (yukarıda belirttiğim yerler) dedim. Ve başladım fiyat araştırmasına gidilecek yerlere kalınabilecek otellere belli bir bütçe sınırlamasıyla tabiki. 11 ay öncesinden iki arkadaş uçak ve otel rezervasyonumuzu yaptık tatile gidiş süresine kadar ödemeleri taksitle yaptık ve 500 Euro kadar para biriktirdim (her ay 50 euro biriktirebilirsiniz diye varsayıyorum) .Tabi çok sıkı bir şekilde internet araştırması yapmak işin eğlenceli kısmı 🙂 Arkadaşlar gittim gezdim gördüm yürüdüm yeni tatlar yeni insanlar farklı kültürler farklı yaşam biçimleri inanın muhteşem bir duygu insanın başardım işte bu dediği hazzı isteyen herkesin yaşaması gerek diye düşünüyorum. Kısacası önce herşey istemekle başlar ertelemeyin yapın bir plan ve belli bir bütçe ile hayallerinizin peşinden gidin. Saygılar
Tüm bu yolculuklar yaklaşık olarak ne kadar tuttu?
Yolculuğumun başından beri hemen hemen her kalem harcamayı not ettim. Transport, konaklama, Yeme/içme, Aktivite ve Diğer başlıklarıyla her kuruş harcama bilgisi elimde.
Blog yazılarımda yaptığım harcamaları ilgili satırlarda parantez içerisinde görmek mümkün. Her gezi sonrasında ülkeyi özetleyen yazılarda da, (hala birçok ülke yazısı eksik olsa da) örneğin Malezya, Tayland gibi ülke harcama bilginmi görebiliyorsunuz.
Toplamda ne kadar harcama yaptım sorusuna cevap vermem ise zor, çünkü ben dahi bilmiyorum. Oturup tüm giderleri excele aktarmam, kategoriler altında birleştiremem gerek. Aylık harcamam genelde 1500-200TL arasındaydı ve 23 Ay (685) kadar bir zaman yurt dışındaydım.
40-50 Bin arasında bir harcama yaptığımı düşünüyorum.
Dediğim gibi dataları çıkırıp indeklemem lazım. Çünkü içlerinde Yeni Zelanda homestay ve kiralık daire masrafları, dil okulu masrafları gibi giderler dışında satın aldığım telefon, camera, tablet türü şeyleri de çıkarmam lazım.
Bir gezi için aşağı yukarı ne kadar para lazım oluru benim vereceğim (harcadığım) rakamlarla çıkarmak iyi fikir değil gibi görünüyor. Zira herkesin bir gezi tarzı vardır, örneğin ben yeme içme ve konaklama konusunda çok ekonomik yaşarken aktivite konusunda ciddi masraflar yaptım. Yine en çok harcamayı yaptığım elektronik alışverişleriyle oldu. Halbuki onun dışında çok nadir birşeyler alıyordum. Bir t-shirt bile almadım örneğin.
Ülkeler rehberi kategorisinde tüm ülkeler yayınlanınca elimizde daha net bilgiler olacak. Yazmak için o da diğer birçok başlık gibi sırada bekliyor.
Gezmenin sandığımız kadar çok para harcamadan da yapıldığını, sizler gibi değerli gezginlerin paylaşımları sayesinde daha iyi görüyoruz. Başkalarının hayatlarını yaşamak zorunda hisseden insanlar için çok güzel bir yol açıyorsunuz. Emeklerinize sağlık.
Tek kelime; harikasınız! 😉
Gıpta ! ile takibe daldığım , ki başlangıcı büyüleyici face resimleridir , serüveninizin bir benzerini Türkiye içerisinde yaşamaktayım. İşsizlik ve parasızlık sürecimde arkadaşlarıma ziyaretler yaparak ( mümkün olduğunca otlakçı olmadan gururunu ezdirmedrn ) şehirleri gezme fırsatı yakaladım. Ayrıca iş hayatının bunaltıcılığı ve vefasızlığının travmasından dolayı benzeri bir meslek düşünüyorum düşünüyorum ve sadece düşünüyorum … Hadi bana da hayırlısını dileyin.
Yaşam tarzıdır aslında. Seyahat etmeyi bir çok insan sever, ama hayalleri uğruna fedakarlık eder. Erteler, genellikle sonradan pişman olur. Çünkü zaman çok hızlı geçiyor.
Lütfen buraya bir kaç alıntı yapmama izin verin.
“Eğer cesur değilsen samimi olamazsın.
Eğer cesur değilsen sevemezsin.
Eğer cesur değilsen güvenemezsin.
Eğer cesur değilsen, gerçeğin peşine düşemezsin.
O yüzden önce cesaret gelir.
Ve diğer her şey onu izler.”
Osho
İstasyona gidip bir bilet alabilir, sonra trene atlayıp, bambaşka bir yere gidebilirdim. İçinden geçtiğim tüm o şehirleri, rayların cızırtısı eşliğinde izleyebilirdim. Bir yerlerde bir ev tutup, önyargılı bir toplum ve bize biçilmiş rollerin uzağında, yeni bir hayata başlayabilirdim. Belki de şansım yaver gidip,yeni insanlarla tanışabilirdim. konuşacak yeni insanlarla… Tatmin edici bir maaş alıp, üstüme başıma pahalı kıyafetler çekebilirdim. Belki orada bir kızla tanışırdım; birbirimizi seveceğimiz bir kızla. Birlikte bolca zaman geçirebilirdik; sadece ikimiz… Geç vakte kadar yataktan çıkmadan,geri kalan her şeyi unutarak, anladığımız dilden konuşabilirdik. Belki kavga eder, sonra çözerdik.konuşup anlaşıp, yolumuza devam ederdik. Deniz kenarına arabamızla gider, kendimize bir ev alır, çocuk yapardık. Sevimli, sağlıklı çocuklar… Onları çok severdim. onlara bir yuva ve baba sıcaklığı sağlardım. Muhtemelen gecenin bir yarısı uyanıp, seçimlerimi ve aşkımı sorgulardım. Kör karanlıkta sokakta biraz yürür,geçen arabalara bakar,yapayalnız halimle soğuğu iliklerimde hissederdim. Sonra yatağıma döner, ona sarılır, hem kendimden hem de karanlıklarımdan tiksinirdim. Sonra sisin ardında bir şey görürdüm.geldiğim yeri özlerdim. Doğduğum yeri,memleketimi… Belki hayatımı orada sonlandıracağım. Belki benim seçimim budur. Belki hiçbir yere gitmeyeceğim, burada kalacağım… İşte benim seçimim bu, seçimim bu..
Sitenizde yazılarınızı okurken çoğu zaman ilham aldığım doğrudur, ancak birikimle veya Türkiye şartlarında asgari ücretle veya bir tık üstünde maaş alan insanların yapacağı şeyler değil maalesef sizin seyahatleriniz.(Belki senede ufak ufak biriktirip sadece bir ülkeye gidilebilir.)
Cesaret evet! Buna sonuna kadar katılıyorum fakat tek başına cesaret eğer yanında başka ögeler yoksa hiç bir şey demektir (Kararlılık, istek, istikrar ve tabii ki para!)
İşin maddi boyutunda kaba bir hesap yaparsak; İstanbul Atatürk Havalimanı’ndan, Tayland Bangkok’a 1 ay sonrasında 1 hafta olarak seyahat edecek olalım. Farazi olarak hesaplarsak ortalama 2,000 TL gidiş-dönüş uçak bileti, vize ücreti, yurt dışı harcı, otel konaklama ücreti (7 gün 6 gece olarak sadece oda kahvaltı olarak en düşük 250-350 Euro), Bangkok’ta yapılacak harcamalar (Öğle ve akşam yemekleri), Bangkok’u gezmek için ulaşım maliyetleri ve özel harcamalar vs derken, nereden bakarsak bakalım bir uzak doğu seyahatine gidecek her bir kişi için en az 4.000-5.000 TL gibi bir bütçe gerekiyor. Siz eminim ki çok daha ucuza mal edebileceğimizi söylersiniz ancak yine de iyimser olarak düşünürsek 3.000-4.000 TL arası. Hostellerde kaldığınızı her defasında bizlere hatırlatsanız da, buradan kalkıp bir dünya para harcayıp Bangkok’a kadar gideceksek mutlaka konforlu,hijyenik ve şık bir otelde kalmak isteriz (Sanırım bu hakkımız).
Size tepki olarak yazmıyorum, yanlış anlaşılmasın lütfen. Finansmanı birikimle sağlayacak kaç insan var ki çevremizde ? Hem hazıra dağ dayanmaz diye bir atasözümüz de var. 🙂
Ben size ve seyahatlerinize baştan sona saygı duyuyorum, gıpta ediyorum, benim ki sadece bir görüş. 😉
Sanırım içinizdeki bu seyahat aşkı hiç bitmeyecek ve en legal tabirle anayasal hakkınızı sonuna kadar kullanacak ve özgür ruhunuzla kim bilir daha nerelerden bizleri selamlayacaksınız. 🙂
Allah, her daim ve her yerde yar ve yardımcınız olsun…
Tuvaleti banyosu içinde olan tekbaşınıza kalabileceğiniz hosteller de var. Oda servisi yok. 🙂
Selam efsanay
Yukarıda yazdıklarına katılıyorum. Bence ilk zamanlar Kemal Bey dediği gibi biriktirdiği paralar ile ve kiraya verdiği evinin geliri ile başlamış olabilir. Fakat daha sonra tahmin ediyorum ki THY ve kaldığı oteller sponsor olmuş ve halende öyle sanırım. Ayrıca İnternet sitesinden ufakta olsa bir reklam geliri olduğunu düşünüyorum. Ne şekilde olursa olsun gezmek ve yeni yerler görmek çok güzel bir şey. İnşallah isteyen herkese nasip olur. 🙂
Iyi diyorsunuz oraya kadar gidince iyi yerlerde kalmak ister. Ama şunu da bir düşünün:
Biraz araştırma yapmalı diyor, çok ucuza bilet bulunabilir diyor, şehri keşfetmek diyor.
mesela 4 5 ay sonrasına 1400 lira gıbı bır fıyata tayland bileti bulabilirsiniz internetten.
ve o tarihlerde günlük 15 20 liraya yatacak yer bulabilirsiniz.
ve 7 günlüğüne ve tatile değil gezmeye kaşfetmeye gidiyorsanız en az 20 30 gün kalmalısınız ayrıca oraya gitmişken karayoluyla kamboçya ve singapura ve malezya ya gitmelisiniz. yani 2 ay oralarda kalmalısınız.
Şimdi tekrar hesaplarsak eğer yatacak yer 1200 lira civarı bir miktar tutar yiyecek için de 900 lira kadar harcanabilir. Bilet fiyatı 1400 lira olursa iki aylık masrafınız 3500 4000 lira tutar. hani sizin 7 gün için planladığınız miktar. bence 2 ay kalıp hostelda konaklamak daha mantıklı.
😀
Selam Efsanay,
Sizin 7 gün 6 gerce diye bahsettiğiniz şey bir tatil. Tatil de tabi ki en iyi yerde kalıp en iyiyi yiyip içmek istersiniz. Ancak bunu tatil değil de yollarda yaşamak olarak düşünürseniz çok daha farklı açıdan bakmanız gerekir. O zaman yemeginizi kendiniz yapıp belki otostop çekip insanların evlerinde misafir olup masraflarınızı azaltırsınız. Böylece 7 gün 6 gece yerine 2 3 ay fazladan gezersiniz.
Yolda olmak bazen özgürlük
Bazen kanatsız uçmak
Bazen de var olmaktır.